وحید خدادادی/روزنامه نگار
قانون جدید فیفا موسوم به وی ای آر بلای بی تجربگی بازیکنان این تیم کار دست پرسپولیس داد تا برای دومین سال پیاپی از کسب معتبرترین جام باشگاهی در آسیا محروم بمانند و به نایب قهرمانی قناعت کنند.
رسیدن به فینال رقابت های لیگ قهرمانان آسیا امسال با کارشکنی ها و تصمیمات عجیب و غریب ای اف سی از اهمیت ویژه ای برخوردار بود و تا آخرین لحظه شیوخ عرب همه تلاششان را به کار بستند تا تیم ایرانی از حضور در فینال محروم شود. اما نهایتا زورشان به محرومیت آل کثیر رسید تا پرسپولیس بدون مهاجم فینال را برگزار کند.
فارغ از رنگ ها و این که همه تیم های فوتبال کشورمان و هوادارانشان قابل احترامند، این بازی از آن روی که نوعی وجهه ملی داشت و یک بازی ملی محسوب می شد، می توانست نتایج خوبی در صورت قهرمانی تیم ایرانی به همراه داشته باشد.
در روزهایی که کرونا، رکود، تورم با تشکیل یک مثلث شوم دل و دماغی برای مردم نگذاشته اند، این قهرمانی می توانست اقلا برای لحظاتی حتی به صورت کاذب حال مردم را خوب کند و از بار جو روانی مشکلات اخیر برای ساعاتی بکاهد. به قرمز و آبیش و به اختلافات بین هواداران کاری نداریم که طرفداری از یک تیم خاص بدیهی دنیای فوتبال است، اما می شد این قهرمانی را بهانه ای کرد برای دلخوشی و حال خوب!
در روزهایی که کرونا عزیزترین کسان مان را از ما دور کرده، در ایامی که مصادف با یلدا بود. در بحبوحه گرانی و شبی که چشم فرزندان به دستان پر پدران بود، خیلی ها دست خالی آمدند و شاید همین قهرمانی می توانست ما را از دغدغه اصلی مان برای لحظاتی دور نگه دارد. همین بازی و حواشی آن نمودی عینی از واقعیت های اجتماعی مان بود، دو دستگی و تفرقه برای تماشای یک بازی فوتبال ره آورد مدریت فضایی دوستان بود.
خارجی ها هم متوجه این دو دستگی شده بودند و برای اولین بار بود که یک بازی فوتبال را دو ایرانی گزارش کردند! شکستن رکورد لایو اینستاگرام و چند ده برابر شدن فالوور پیج ای اف سی فارسی نشان داد که یک عادل چقدر می تواند در دل مردم جا باز کند. تماشای پولی فوتبال را در بازی اخیر به تماشای رایگان آن ترجیح دادند تا معلوم شود که عزت خدادادی است و فصل الخطاب مردم است.
کاش فروغی این واقعیت تلخ را دیده و متوجه باشد. بغض عادل در ابتدای بازی و آرزویش برای گزارش یک بازی فوتبال نشان از عمق فاجعه در سیستم مدیریتی ما داشت. برای اولین بار بغض عادل شکست. این که یک میلیون نفر علی رغم کیفیت بد تصاویر ارسالی از لایو و با وجود شیطنت های داخلی در کاهش سرعت اینترنت باز از جیب خود هزینه کردند شاید می خواست چیزی به فروغی بفهماند.
وقتی جوانی که سنش به عمر برنامه نود نمیرسد اگر ژن خوب نبود، امروز در بهترین حالت کارگری ساده در یک واحد تولیدی بود، مدیریت پر بیننده ترین شبکه تلویزیونی را بر عهده میگیرد، نهایتش همین بلبشویی میشود که برای تماشای بازی اخیر دیدیم.
اما متاسفانه برخی نه خجالت کشیدند و نه کنار کشیدند. تصمیم فوتبال دوستان برای تماشای بازی از لایو ای اف سی نشان داد که عادل در مدار مردم است و به تنهایی می تواند یک سازمان عریض و طویل را که به اندازه بیست وزارتخانه دریافتی از بیت المال دارد، به چالش بکشد. سازمانی که با بیت المال اداره می شود به مردم دهن کجی می کند.
هر چه بود گذشت و شاید برخی درس عبرت بگیرند که البته تمنای محال است. کاش می شد قهرمان شد تا برای لحظاتی گل لبخند بر لبان هموطنانمان بشکفد، حیف شد انصافا!
