*وحید خدادادی
وضعیت معادن استان آذربایجان شرقی به عنوان رنگین کمان معادن ایران، مخصوصا بخش ورزقان به عنوان در کنار حواشی لایحه بودجه از جمله موضوعاتی بودند که ما را پای صحبت های نماینده صریح اللهجه ورزقان کشاند. در ادامه گفتگوی جالب و بی پرده ما دکتر دهقانی از نظر می گذرد:
امین: آقای دکتر به عنوان شروع گفتگو بفرمایید در اندریان چه خبر است؟
دهقانی: اندریان معدنی است که متاسفانه قبل ها به یک شرکت سرمایه‌گذاری خارجی به اسم لاسورا در قبرس واگذار شده است. این شرکت به کمک شرکت های ایرانی تشکیل شده است و چندین سال است که عملیات بهره برداری را شروع کرده اند اما متاسفانه به خاطر نوع مدیریت ها چه در ایران و چه در بین خودشان دچار مشکل شده‌اند. به عبارتی یکسری افراد سودجو از داخل خود معدن که کارشناس هستند، تعدادی از اطلاعات را به بیرون داده اند و یک سری افراد منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از قسمت هایی از این منطقه که رگه کور هستند، شروع به استخراج مواد اولیه کردند و با شناسایی و حفاری در مناطق رگه کور اقدام به استخراج مواد اولیه کرده و بعد از ترآوری، آنها را در داخل استان یا سایر نقاط به فروش می رسانند. این یک معضل است که شرکت فعلی نتوانسته آن را به خوبی مدیریت کند.
دومین مسئله مهم در آنجا مسئله زیست محیطی است که نظارت‌های کافی و لازم چه از طرف اداره کل منابع طبیعی و چه از طرف شرکت سرمایه گذار در این رابطه صورت نمی گیرد.آنچه تا به حال شاهد آن بودیم تاکنون دوبار بر اثر بی مبالاتی مسئولین معدن و هم مسئولین نظارتی سیانور نشت کرده و در آب های زیرزمینی نفوذ کرده است. البته ما پیگیر سر و سامان دادن به شرایط هستیم. اما مدیریت سرمایه‌گذاری در دست خارجی‌ها است که با قوانین جمهوری اسلامی ایران آشنایی ندارند و حتی به قوانین کار و کارگری یا مسائل اجتماعی توجه چندانی ندارند. متاسفانه نهادهای نظارتی نیز علیرغم مشاهده وضعیت، هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند و این برای ما سوال است!
امین: مدتی قبل شاهد پیگیری های مداوم شما در رابطه با این موضوع بودیم اما اکنون مدتی است که شما در این رابطه سکوت کرده اید، آیا اتفاقی افتاده است که منجر به بهتر شدن اوضاع شده است؟
دهقانی: نخیر، اما ما نمی توانیم هر روز پیگیری یک موضوع خاص باشیم. به هرحال آنقدر مسائل چه در سطح ملی و چه در سطح استانی وجود دارد که نمی توان مدام روی یک قضیه متمرکز شد. البته ما همچنان پیگیر مسئله هستیم و طی چندین جلسه با نمایندگان استان و با حضور استاندار و نمایندگان اطلاعاتی نظارتی و امنیتی و سایر نهادهای مربوطه به خصوص سازمان صنعت و معدن ، تمام این موارد مطرح شده است و تلاش بر اصلاح رویه بوده است تا هم در مسائل مدیریتی و هم مسائل زیست محیطی اصلاح رویه بدهند، اما این شرکت فقط تاکنون زمان خریداری کرده است و در حالت کلی بعد از جلسات قول به اصلاح می دهند اما در عمل اقدامی صورت نمی گیرد.و این قضیه را هم استانداری آذربایجان شرقی هم نهادهای اطلاعاتی و امنیتی می دانند اما متاسفانه هیچ نتیجه ای حاصل نمی شود و گیر کار کجا است من نمیدانم! و باید مسئولین ارشد استانی جوابگوی این باشند!
امین: همکاری مسئولین ارشد استانی در این زمینه چگونه بوده است؟
دهقانی: در این حد بوده است که جلسه بگذارند و صحبت کنیم اما اینکه اقدامی عملی در راستای سر و سامان دادن به اوضاع انجام بدهند، ما ندیده‌ایم. فقط در حد حرف و حدیث باقی مانده است.
امین: معدن مس سونگون تا کی به خام‌فروشی ادامه خواهد داد؟
دهقان: تا زمانی که در استان ما همه یک جا جمع شویم و حمایت از مردم ورزقان و آذربایجان شرقی را در اولویت خود قرار دهیم. به نظر من سهم خواهی ها هستند که مانع از تحقق این قضیه می شوند؛ یک سری افراد به دنبال سهم‌خواهی هستند چه در بین مسئولین اجرایی و چه مسئولین نظارتی و می‌خواهند به نوعی کنار دستی های خودشان را در مس سونگون به مدیریت بنشانند و استخدام کنند. کوته بینی و کوته نگری باعث این اتفاقات شده است و مانع یک رنگ شدن مسئولین می شود. مسلم است که محور معدن مس سونگون باید ورزقان و مردم ورزقان باشد، بعد استان. مس سونگون معدنی است که ذخیره آن تمام نشدنی است. شهرستان ورزقان یک شهرستان کوچک است اما عملاً به دلیل عدم توجه مسئولین استانی تعداد زیادی از مردم آن از این شهر مهاجرت کردند و اگر این بی‌توجهی‌ها ادامه یابد باز هم شاهد مهاجرت در این شهرستان خواهیم بود، علیرغم این که مردم ورزقان روی گنج نشسته اند.
وقتی صحبت از ورزقان و اشتغال و مدیریت میشود، مسئولین استانی در کارها دست می برند و اجازه نمی دهند مردم بومی منطقه از امکانات ویژه منطقه و حقوق طبیعی و مسلم خودشان برخوردار شوند. به عنوان مثال زمانی که قرار شد یک بزرگراه به ورزقان کشیده شود آقای علیزاده، نماینده سابق ورزقان در مجلس آن را به سوی روستای خودش هدایت کرد و عملاً ورزقان را به بن‌بست کشاند. مردم از من به عنوان نماینده مردم خواستند تا این قضیه را پیگیر شوم. با این حال نمی دانم چه مصلحتی دارد که مدیران درجه یک استانی اصرار دارند که باید راه از این مسیر هدایت شود. آن هم وقتی که مردم می گوید باید مسیر از این سمت ادامه یابد تا برای ما منفعت داشته باشد و باعث نشوید که شهر ما ویران شود و ما مجبور به مهاجرت شویم! متاسفانه صدای مردم شنیده نمی شود. این حرکت های قلدرمابانه به دلیل سوء استفاده از مناصبی است که بعضی از افراد دارند و فراتر از حیطه خودشان عمل می کنند و به دیگران ظلم می کنند. تا این حرکت ها هست اجازه نمی‌دهند این نعمت عظیمی که خداوند به مردم آذربایجان و ورزقان داده است بهره مند شوند.
امین: آیا تاکنون اقدامی در مجلس، یا دولت های قبلی در رابطه با ممانعت از خام‌فروشی معدن مس سونگون شده است؟
دهقانی: خام‌فروشی از عمده‌ترین سیاست‌های مملکت ما است و هر دولت یا مسئولی بیاید همین سیاست را ادامه می دهد؛ از بزرگترین آنها که نفت باشد شروع کنیم تا گاز،فولاد، معادن مس و تمام قسمت ها، متاسفانه دچار خام‌فروشی هستیم. مشکل ما این است که هم در دستگاه های تصمیم گیری و هم در دستگاه های مجری در مغز ما چنین جاسازی شده است که ما باید محصولات را خام بفروشیم و نمی‌توانیم آنها را فرآوری کنیم و نباید فرآوری کنیم!
به عبارتی در این زمینه مافیا تشکیل داده‌ایم و منافع مافیا در خام فروشی اجازه نمی دهد که محصولات در داخل مملکت فرآوری شود و زمینه ساز اشتغال و ارزش افزوده شود. یک گروه هم در زمینه وارداتی مافیا را تشکیل داده اند و بسیاری از محصولاتی که وارد می کنیم بر مبنای منافع مافیای خاص است و این افراد در همه جا نفوذ کرده اند. و اگر یک جریانی و اتفاقی به راه بیفتد که بتواند محصول را در ایران تولید کند اجازه چنین کاری را نمی دهند چون به خاطر منافع خودشان نباید صنعت در داخل رشد کند. این مافیا در بسیاری از جاها نیز به صورت ناپیدا و در لباس کارشناسان مانع از تحقق اهداف ملی می شوند.
امین: آیا مافیا مختص به یک جریان سیاسی خاص است؟
دهقانی: نه هر جا که نگاه کنید این مافیا حاکم است و در هر دو جریان حضور دارد؛ اینها یک سری افراد هستند که به دنبال منافع مادی و اقتصادی خودشان هستند و به راحتی در تمام جهان نفوذ دارند و کارهایشان را جلو می برند.
آیا ما امروز نمی توانیم پتروپالایشگاه‌ها بزنیم و همان نفتی را که صادر می کنیم را به محصولاتی از قبیل نفت سفید، بنزین، گازوئیل و سایر محصولات پتروشیمی تبدیل کنیم، و حداقل ده برابر ارزش افزوده بیشتر تولید کنیم؟ به جای این که نفت را به قیمت به فرض ۴۰ دلار بفروشند، همان محصول را به پتروشیمی ها و کارخانجات ایرانی بفروشند البته باید به داخلی ها تخفیف هم بدهیم. بخش خصوصی امکان انجام چنین کاری را دارد، اما آیا تا کنون این کار محقق شده است؟ نه خیر. چون مافیا اجازه نمی دهد. شاکله هایی که در صنعت نفت تشکیل شده است هیچ وقت اجازه چنین کاری را نمی دهد چرا مدام صادرات نفت داریم صادرات نفت و صادرات نفت! یعنی ما نمی توانیم مهندسی معکوس بکنیم؟!
امین: از نظر فناوری و تکنولوژی در داخل امکان انجام چنین کاری را داریم؟
دهقانی: چرا نداریم، ما ۱۰۰ سال است که در صنعت نفت مشغول هستیم و ابتدایی ترین صنعت در این زمینه پالایش نفت است. اگر اجازه بدهند جوانان و دانشجویان به تحقیقاتی که در گوشه ای افتاده و خاک می خورند، وارد میدان شوند و تکنولوژی شان را به بازار بیاورند چنین کاری ممکن است.
یا فرض کنید امروز وقتی هندوانه می کاریم با احتساب هزینه زمین و آب و … به نفع کشاورز نیست. در حقیقت ما هیچ الگوی کشت ثابت نداریم که به ما بگوید امروز در آذربایجان چه چیز باید بکاریم، چه مقدار از آن نیاز داخل است و چه مقدار باید صادرات شود باید این قضایا مدیریت شود اما متاسفانه این اتفاق نمی‌افتد.
امین: بعد از خاموشی های اخیر و قطعی برق، خبری در مورد وجود مزارع بیت کوین در ارس منتشر شد، به نظر شما این مطلب چقدر واقعیت دارد؟
دهقانی: من فکر می کنم یک سری دست ها می خواهند منطقه آزاد ارس را بکوبند. در واقع منطقه آزاد ارس برای آذربایجان یک مزیت است و بین مناطق آزاد کشور از همه آنها صنعتی تر و کارآمدتر است. چراکه سایر مناطق آزاد فقط واردات می‌کنند اما ارس تولیدی هم هست؛ یا مواد اولیه را از بیرون می آورند و تولید می کنند یا مواد را از داخل تهیه کرده و بعد از تولید به بیرون صادر می کند. هم چنین ما در مرز ارس قاچاق نداریم اما در سایر جاها قاچاق وجود دارد. در مرز ارس امکان قاچاق به خاطر شرایط جغرافیایی که رودخانه ارس که یک مانع طبیعی به وجود آورده است، کم است.
اینکه گفته میشود در منطقه آزاد ارس چنین چیزی وجود دارد به نظر من دروغ است و یک نوع خودزنی است. اما در کل به نظر من مسئله بیت کوین و ارزهای دیجیتال بهترین مسیر برای دور زدن تحریم‌ها است. بیت کوین باعث شده است که مدیریت مالی دنیا از دسترس یک کشور خاص خارج شود، در صورتی که سیستم های موجود ترانسفر یا بین بانکی در دست آمریکا است و آمریکا فعالیت های ما را رصد می‌کند اما ارزهای دیجیتال دست آمریکا را از اینکار قطع می‌کند. همچنین امکان تقلب در بیت کوین وجود ندارد چون امکان تغییر کد و رمز بسیار سخت بوده و عملا امکان پذیر نیست، در نتیجه کنترل بیت کوین و بلوکه کردن آن امکان ندارد و ارز با ارزشی است و بهترین و مطمئن ترین طریق انتقال مالی در دنیا است که خارج از اراده قدرتمند آن دنیا است.
اما این که در جمهوری اسلامی ایران این کار انجام میشود به خاطر سهولت انتقال ارز چه از بیرون به داخل و چه از داخل به بیرون است. از طرفی مشکلاتی که در رابطه با قطعی برق به وجود آمد ناشی از بی لیاقتی مسئولین ما است. ما دومین کشور دارای سوخت فسیلی هستیم و در تامین انرژی بعد از روسیه مقام دوم را در جهان داریم. ما نمی توانیم از این انرژی استفاده کنیم. هم وزارت نفت و هم وزارت نیرو هر دو مقصر هستند؛ وزارت نفت به عنوان متولی این حوزه باید سرمایه‌گذار پیدا کرده و وارد این صنعت بکند تا با تولید انرژی الکتریکی آن را صادر کند، این دوباره به مسئله خام‌فروشی برمیگردیم که علیرغم دارا بودن امکانات، امروزه ما آنقدر درمانده ایم که حتی در تامین انرژی الکتریکی خودمان کم می آوریم. ما باید آنقدر برق داشته باشیم تا به کسی که دستگاه ماینر استفاده می کند، برق کافی برای استخراج بدهیم.
امین: قضیه جنجال آزادراه ورزقان چه بود؟
دهقانی: ورزقان مرکز شهرستان است و این بزرگراه از ۱۰ کیلومتری آن رد میشود. آن زمان من گفتم جاده فعلی که مردم ورزقان از آن استفاده می کنند باید بازسازی شود چون جاده جدید هنوز تکمیل نیست و اگر حتی تکمیل شود، فاصله آن تا مس سونگون زیاد است. بنابراین من گفتم بیایید و این جاده را بازسازی کنیم و نهایتا به مرحله قرارداد رسیدیم و بزرگراه مس سونگون تا ورزقان مرمت شد اما دقیقاً جایی که ورزقان باید به بزرگراه وصل میشد، جاده را قطع کردند و به سمت یک روستا که محل زندگی یکی از نمایندگان سابق مجلس بود، هدایت کردند در حالی که اصلی ترین هدف بزرگراه اتصال شهر ورزقان به بزرگراه اصلی بود، ما مشکلی با رفتن بزگراه ها به روستاها نداریم، اما در ابتدا باید ورزقان به آن وصل شود و بعد روستاها. این که مرکز شهرستان را بن‌بست کنیم به ضرر کل شهرستان است. وقتی بزرگراه را از ورزقان به مسیر دیگری منحرف می کنیم، عملاً مانع توسعه زیرساخت های شهری در آن منطقه شده و به مرور زمان ورزقان خالی از سکنه می شود و جمعیت ۵۵۰۰ نفره آن شروع به مهاجرت می کنند و این خطر بزرگی برای توسعه شهرستان ورزقان است که اقتصاد و صنعت را از بین می‌برد، مانع از توسعه اشتغال میشود، تنش سیاسی و اجتماعی می آفریند و مزارع را از بین می برد و در کل هزینه سنگینی را به منطقه وارد می‌کند و جالب اینجاست که مسیر ۱۰ کیلومتری تا ورزقان برای این که به آن روستای خاص برسد ۱۶ کیلومتر شده است.
فرض کنید سرنوشت شهری مانند ورزقان که ۵۵۰۰ نفر جمعیت دارد با نبودن بزگراه به کجا می رسد! مسلم است که طی چند سال خالی از سکنه میشود شاید حتی به دو سال نکشد.
شاید مثلاً چون فردی که در آنجا حضور دارد از این کار ۱۰ میلیارد تومان سود می برد و به خاطر همین با سرنوشت چندین هزار نفر بازی می کند یا شاید بحث های سیاسی در اینجا مطرح است.
امین: لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ را چگونه می بینید؟ چقدر واقعی است و امکان تحقق دارد؟ آیا مجلس آن را تصویب می کند؟
دهقانی: تصویب میشود، منتها بودجه ما از اساس مشکل دارد. بودجه های ما واقعی نیستند و شبیه بقالی های قدیم که دفتر نسیه داشتند، هستند. یک سری پروژه‌ها از قدیم نوشته شده است و هر کس هر طور خواسته نوشته است و برای آنها بودجه ناچیزی اختصاص داده میشود.
البته عمده بودجه ما بودجه هزینه‌ای است و بودجه هزینه ای یعنی هزینه جاری دستگاه های اداری و حقوق ها. ۱۲ درصد بودجه مربوط به مباحث عمرانی است و چون معمولاً ما کسری بودجه داریم، مشخص است که این کسری از محل بودجه عمرانی جبران می شود. بودجه عمومی کشور۹۳۰ هزار میلیارد تومان است که دوازده درصد آن که تقریباً میشود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان. و وقتی که کسری بودجه می آوریم این هزینه حدودا ۲۰ تا ۳۰ هزار میلیارد تومان می شود. آیا با این مبالغ می توان کار عمرانی انجام داد؟
از طرفی توزیع بودجه های ما هم ناعادلانه است و زور مجلس به دولت نمی رسد چون تمام امور کاملا رابطه ای است. حتی اگر امروز مجلس به طور مثال مصوب کند که به متروی تبریز فلان مبلغ باید اختصاص داده شود، رئیس سازمان برنامه و بودجه از تخصیص آن امتناع می ورزد و ما چه کار می‌توانیم بکنیم؟! اگر دوست داشت می دهد، اگر دوست نداشت نمی دهد!
اگر بخواهیم رئیس برنامه و بودجه راعوض کنیم باید رئیس جمهور را عوض کنیم و چون زور ما به رئیس‌جمهور نمی رسد و اینجاست که ضرورت وجود نخست وزیر احساس میشود؛ چرا که نخست وزیر توسط مجلس انتخاب می شود و طبیعتاً فردا روزی اگر در برنامه و بودجه بی‌عدالتی به وجود آمد، می توانیم از او بازخواست کنیم تا جوابگو باشد. یا رئیس بانک مرکزی را مثال بزنیم که در مورد ارز کل زندگی مردم را به هم زده است در این زمینه هم باید رئیس جمهور پاسخگو باشد، چون رئیس جمهور وی را نصب کرده است اما زور مجلس هم به او نمی‌رسد. زمانی که ما می‌خواهیم اقدامی انجام دهیم عده ای میگویند امان است! مواظب باشید مملکت به هم می ریزد البته درست میگویند، چون رئیس جمهور را مردم انتخاب کرده اند و هزینه برکناری رئیس جمهور از نظر سیاسی و اقتصادی بسیار بالاست! ولی اگر نخست وزیر داشته باشیم می‌توانیم در برابر مسئولانی که به وظایف خود به درستی عمل نمی کنند، ایستاده و فرد دیگری را جایگزین آنها کنیم یا اگر بخواهیم پررنگ‌تر نگاه کنیم رئیس‌جمهور باید منتخب مجلس باشد در این صورت در هر موردی رئیس‌جمهور باید پاسخگوی نمایندگان مجلس باشد و جابجایی رئیس جمهور به دلیل اینکه اما انتخاب مجلس است در جامعه تبعات کمتری به بار خواهد آورد.
امین: اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری با توجه به همین رویکردها صورت گرفته است؟
دهقانی: نخیر، این یک مقوله دیگر است. در انتخابات ریاست جمهوری هم یکسری مشکلات و نواقص قانونی وجود دارد که باید رفع شود. هر کسی که از جایش بلند می شود برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری می آید این در هیچ کجای دنیا مرسوم نیست. مثلا در آمریکا تنها احزاب می توانند چنین کاری انجام دهند، در فرانسه برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری باید به طور مثال چندین امضا از شهرداران که منتخب مردم هستند، جمع شود. ولی در کشور ما همه می توانند در انتخابات شرکت می کند. این درست نیست. باید ساز و کاری تعریف شود که تعداد شرکت کنندگان محدود شود، گرچه در عمل این کار انجام می شود و بعد از رد شدن از فیلتر شورای نگهبان ۵ الی ۶ نفر کاندیدای نهایی انتخابات می شوند. وقتی امور کلان یک مملکت را دست کسی میسپاریم، حداقل باید ۲۰ سال سابقه فعالیت سیاسی داشته باشد.
امین: مسئله ای که در مورد تغییر نظام ریاستی به پارلمانی مطرح کردید، آیا منجر به تحت شعار گرفتن جمهوریت نظام نمی شود؟
دهقانی: اتفاقاً جمهوریت نظام با این روش بیشتر حفظ می شود . منظور از واژه ریاستی این است که رئیس جمهور را مردم انتخاب کنند. اما رئیس‌جمهور انتخاب نخست وزیر را دست مجلس بسپارد، بنابراین رئیس دولت توسط اعضای مجلس که منتخب مردم هستند، نظارت پذیر میشود.
نمایندگان مردم در خانه ملت ۳۰۰ نفر هستند در اینجا دیکتاتوری ایجاد نمی شود چند صدایی در اینجا وجود دارد اما وقتی رئیس‌جمهور، رئیس دولت میشود دیکتاتوری به وجود می آید و تک صدایی و دیکتاتوری به وجود می آید. مردم به دولت دسترسی ندارند اما به مجلس دسترسی زیادی دارند در نتیجه خواسته های مردم از کانال مجلس و نمایندگان راحت مطرح می شود. به عنوان نمونه مملکت در مواقع بحران های ارزی یا بورس و انرژی گرفتار است، هر تک به تک اینها باید دولت را جابجا می‌کرد اما دولت حتی تکان هم نخورد و همان سیاست را گرفته و جلو می رود. ببینید چقدر مردم در جامعه از سیاست های غلط دولت خسارت مالی دیدند، اگر با مدل پارلمانی جلو می رفتیم دولت اصلا جرات نمی کرد چنین بحران‌هایی را به وجود بیاورد اگر بحرانی هم بود در ایستگاه اول متوقف میشد.
امین: شما دولت را مسبب بحران های ارزی و وضعیت موجود می دانید؟
دهقانی: قطعاً، چرا که سیاست گذار و مجری، دولت است. به نظر شما ارز بیشتر دست دولت است یا دست ملت؟ طبیعتاً دولت. بنابراین وقتی دلار ۴۰۰۰ تومانی میشود ۳۰ هزار تومان، دولت بیشترین منفعت را می برد.
امین: چرا مجلس در قبال این اتفاقات واکنشی نشان می‌دهد؟
دهقانی: چون با استیضاح وزیر کاری به جایی نمی‌رسد چرا که وزیر با خط مشی دولت حرکت می‌کند. متاسفانه مسئولین در قبال مجلس پاسخگو نیستند همانطور که بانک مرکزی، سازمان برنامه و بودجه، سازمان محیط زیست و… ما ۱۷ وزیر داریم بنابراین اگر مجلس بخواهد وارد شود، باید رئیس جمهور را استیضاح کند و استیضاح رئیس جمهور تبعات زیادی برای جامعه دارد و تنش زا است و در نتیجه مسائل فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و … تحت تاثیر قرار گرفته و هزینه این کار بالا می رود.
امین: با تصویب FATF موافق هستید؟
نه! تا زمانی که دنیا کدخدایی دارد که می‌گوید من هرچه بخواهم باید بشود و هرچه نمی خواهم نباید بشود! تا وقتی که آمریکا هیچ گونه به پایبندی به قانون ندارد و هیچ وقت به عهد و پیمان های بین المللی خود عمل نمی کند،FATF مفهومی ندارد. اگر یک کشور در راس نهادهای بین المللی بنشیند و برای وصول منافع خود استفاده کند این معاهدات بین‌المللی قطعاً با شکست مواجه خواهد بود. آنها تحریم‌ها را بردارند بله ما هم عضو FATF می شویم. وقتی آنها این همه زنجیر به پای ما بستند نباید چند مورد هم خودمان اضافه کنیم.
به نظر شخصی خودتان امکان توافق با دولت جدید ایالات متحده آمریکا وجود دارد یا خیر؟
ماهیت آمریکا اصالتاً ظالمانه و یک طرفه است. با این کشور غیر از با زبان خودش نمی توان با زبان دیگری صحبت کرد. این ها هیچ وقت به تعهدات خودشان پایبند نخواهد بود هر وقت پایبند باشند ما هم در برابر آنها رفتار صحیح انجام می‌دهیم. تعهد نمی تواند یک طرفه باشد وقتی قراردادی بسته میشود برای هر دو طرف هم حق ایجاد می شود و هم محدودیت. وقتی ما وارد برجام شده ایم در آنجا حق داریم و هم محدودیت‌هایی داریم. زمانی که آنها محدودیت های خودشان را پذیرا نیستند و مسئولیت را به گردن نمی گیرند و تنها حق خودشان را در نظر میگیرند، نمی توان روی این رابطه حساب کرد. به عبارت دیگر حق آنها محدودیت ماست و حق ما محدودیت آنهاست.
امین: به نظر شما احتمال کاندیداتوری کاندیداتوری آقای قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ وجود دارد؟
دهقانی: بهتر است این را از خودش بپرسید. البته در فضای رسانه‌ای و فضای سیاسی کشور یک سری افراد هستند که قصد کاندیدا شدن دارند و یکی از آنها آقای قالیباف است.
امین: شما موافق کاندیداتوری قالیباف هستید؟
دهقانی: من با تمام افرادی که شرایط ریاست‌جمهوری را دارند، موافق هستم.
