با پاسخ مثبت علی کریمی به سوال عجیب خداداد عزیزی درباره حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال می‌توان پیش‌بینی یک اتفاق جالب را تا زمان انتخابات ۱۰ اسفند ماه داشت. انتخابات فدراسیون فوتبال در اسفندماه سال جاری، جایی که قطعا برخلاف دوره‌های قبلی که خیلی از ورزشکاران و خصوصا فوتبالیست‌ها مورد اعتماد اهالی ورزش به دلیل قوانین اساسنامه قادر به حضور در آن نبودند، فرصت بزرگی را به دست بیاورند و یک رقابت جذاب را شکل دهند. باید دید تا روز ثبت نام برای حضور در سمت ریاست فدراسیون فوتبال چه مدعیانی از جمع فوتبالیست‌های صاحبنام به این چالش ورود خواهند کرد و در رقابت تازه و جذابی برای دستیابی به صندلی سئول تلاش خواهند کرد. آخرین مرد فوتبالیستی که توانسته بود به صندلی مدیریت فدراسیون فوتبال دست یابد، محمد دادکان بود. مردی که به صورت غیر فوتبالی و بعد از جام جهانی ۲۰۰۶ کنار گذاشته شد و این برکناری عواقبی از جمله تعلیق کوتاه مدت برای ایران از سوی فیفا به دنبال داشت. پس از آن و حتی بعد از آن که سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش تبدیل شد، باز نه در جایگاه وزارت و نه در لول پایینتر به عنوان رییس فدراسیون البته در حوزه فوتبال شاهد یک چهره ورزشی نبودیم. این رویکرد در مناصب پایین تر و در حد روسای هیات های ورزشی نیز دنبال می شود. مثلا در هیات فوتبال تبریز و از زمان مرحوم احمد شاه قاجار عالیجنابی به نام ششگلانی بر اریکه قدرت تکیه زده و علی رغم قانون منع بکارگیری بازنشستگان باز این بزرگوار همچنان در این مسند حضور دارد. ورود علی کریمی به عرصه انتخابات از آن دست اتفاقات مبارکی است که می تواند طرح پوتین-مدودف آقایان تاج و کفاشیان را مختومه کند و بالاخره این عزیزان هم مدتی به استراحت بپردازند و به خانواده محترمشان برسند. او بی تردید جذاب ترین چهره این انتخابات است، وی که اصلی ترین و شاخص ترین منتقد دوران ریاست مهدی تاج و محمدرضا ساکت در فدراسیون فوتبال بود، حالا در غیاب چهره هایی مثل علی دایی و سعید آذری که به نفع کریمی از انتخابات کنار کشید، فوتبالی ترین کاندیدای این انتخابات به حساب می آید که از دل اهالی این رشته برآمده و موج حمایت ها از او طی چند روز اخیر، این مسئله را به خوبی نشان می دهد. در میان چهره هایی مانند آجورلو، کفاشیان، کیومرث هاشمی و … کریمی باید تمام همت خود را به کار گیرد تا بتواند نظر مجمع نشینان را به سمت خود معطوف نماید. اگر مجمع در مورد ریاست علی کریمی نظر دیگری داشته باشد باید مسائل پشت پرده و لابی ها را در انتخاب فردی غیر از وی دخیل دانست. این که کریمی تا چه حد می تواند در این جایگاه موفق باشد بحث جداگانه ای است اما بایستی منتظ ماند و دید که آیا او در حوزه ریاستی هم مثل دوران بازیگری اش عمل خواهد کرد و خواهد توانست رقیبان را دریبل بزند، یا شرایط به گونه دیگری رقم خواهد خورد. اما هر چه که باشد اقلا شاخصه هایی مانند سلامت مالی و صراحت کلام و البته داشتن چهره موجه و جهانی می تواند از نکات قابل توجه و قوت وی نسبت به دیگرانی باشد که بیش از چند دهه به طرق مختلف بر اریکه قدرت تکیه زده و خیال خداحافظی هم ندارند. اقلا این انتخاب می تواند سرآغازی باشد برای حضور فوتبالی ها در راس هیات های فوتبال استان ها و شاید شاید شاید فوتبال تبریز نیز به خداحافظی ششگلانی سلام کند.
